۲۴۹۴
المُعجِزَةُ
۱۲۰۴۶.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :المُعجِزَةُ عَلامةٌ للّه ِِ لا يُعطيها إلاّ أنبِياءَهُ و رُسُلَهُ و حُجَجَهُ؛ لِيُعرَفَ بهِ صِدقُ الصّادِقِ مِن كِذبِ الكاذِبِ.۱
۲۴۹۵
حِكمَةُ اختِلافِ مُعجِزاتِ الأنبِياءِ
۱۲۰۴۷.الإمامُ الهاديُّ عليه السلام ( ـ في جَوابِ ابنِ السِّكِّيتِ عَن عِلّةِ بَعثِ موس ) : إنَّ اللّه َ لَمّا بَعَثَ موسى عليه السلام كانَ الغالِبُ عَلى أهلِ عَصرِهِ السِّحرَ، فأتاهُم مِن عِندِ اللّه ِ بِما لَم يَكُن في وُسعِهِم مِثلُهُ، و ما أبطَلَ بِهِ سِحرَهُم، و أثبَتَ بِهِ الحُجَّةَ عَلَيهِم. و إنَّ اللّه َ بَعَثَ عيسى عليه السلام في وَقتٍ قَد ظَهَرَت فيهِ الزَّماناتُ و احتاجَ النّاسُ إلَى الطِّبِّ. فأتاهُم مِن عِندِ اللّه ِ بِما لَم يَكُن عِندَهُم مِثلُهُ، و بِما أحْيا لَهُمُ المَوتى. و أبرَأ الأكمَهَ و الأبرَصَ بِإذنِ اللّه ِ، و أثبَتَ بِهِ الحُجَّةَ عَلَيهِم. و إنَّ اللّه َ بَعَثَ مُحَمَّدا صلى الله عليه و آله في وَقتٍ كانَ الغالِبُ على أهلِ عَصرِهِ الخُطَبَ و الكَلامَ ـ و أظُنُّهُ قالَ : الشِّعرَ ـ فأتاهُم مِن عِندِ اللّه ِ مِن مَواعِظِهِ و حِكَمِهِ ما أبطَلَ بِهِ قَولَهُم، و أثبَتَ بِهِ الحُجَّةَ عَلَيهِم.۲
۲۴۹۴
معجزه
۱۲۰۴۶.امام صادق عليه السلام :معجزه، نشانه اى از خداست و آن را تنها به پيامبران و فرستادگان و حجّتهاى خود مى دهد تا به وسيله آن راستِ راستگو، از دروغِ دروغگو باز شناخته شود.
۲۴۹۵
حكمت تفاوت معجزات پيامبران
۱۲۰۴۷.امام هادى عليه السلام ( ـ در پاسخ به پرسش ابن سكّيت از علت فرستادن موسى ب ) فرمود : هنگامى كه خداوند موسى عليه السلام را فرستاد جادوگرى بر مردم عصر او غلبه داشت. پس، او از طرف خدا چيزى براى مردم آورد كه توان انجام چنان كارى را نداشتند و به وسيله آن، جادوى آنها را باطل ساخت و حجت را بر آنان ثابت كرد. عيسى عليه السلام را در زمانى مبعوث كرد كه بيماريهاى مزمن شيوع داشت و مردم نياز به طبابت داشتند. پس، عيسى از نزد خدا چيزى برايشان آورد كه مانند آن را نداشتند. او به اذن خدا مردگان را زنده كرد و كور مادر زاد و پيس را شفا داد و با اين وسيله حجت را بر آنان ثابت كرد. و محمد صلى الله عليه و آله را در زمانى فرستاد كه خطابه و سخنورى ـ [راوى مى گويد : ]به گمانم شعر را هم فرمود ـ رواج داشت. پس، آن حضرت از نزد خدا مواعظ و حكمتهايى آورد كه به وسيله آنها گفتار ايشان را باطل كرد و حجت را بر آنان ثابت نمود.
1.علل الشرائع : ۱۲۲/۱.
2.الكافي : ۱/۲۴/۲۰.